Geç bir sonbahar akşamında, neredeyse boş olan yolda ilerlerken, arabamda sessizlik hakimdi. Beş yaşındaki kızım Zeynep’in arka koltuktan gelen çaresiz çığlığı bu sessizliği aniden bozdu. “Anne, lütfen dur!” diye seslendi Zeynep. “Aşağıda biri yatıyor!” İlk başta bunun çocuğun hayal gücünden kaynaklandığını düşündüm. Aşağıda ne duman ne de herhangi bir ışık görünüyordu. Ancak Zeynep ısrarla ağlayarak tekrarladı: “Düştü. Yardıma ihtiyacı var. Lütfen Devamı snraki syfada…
