İçimdeki rahatsız edici hisse kulak vererek yavaşladım ve yolun kenarına çektim. Yokuştan aşağı indiğimizde, yana yatmış bir motosikletin yanında yatan bir adam gördük. Bilinci kapalıydı ve nefesi zayıf görünüyordu. Hemen acil servisi aradım. Olay yerine ulaştığımızda gördüğümüz manzara beni derinden etkiledi. Küçük kızım Zeynep, hiç kimsenin öğretmediği bir içgüdüyle, elini adamın göğsündeki yaraya bastırıyordu. Ambulanslar geldiğinde Zeynep, “Onu götürmeyin! Henüz işi bitmedi!” diye ısrar etti. Bu sözler, onun masumiyetinin ve yardım etme içgüdüsünün ne kadar güçlü olduğunu gösteriyordu. Bu olay, bir çocuğun sezgisel davranışlarının ve yardım etme içgüdüsünün ne kadar değerli olabileceğini hatırlattı bize. Zeynep’in o anki tavrı, hepimizin içinde var olan merhamet ve yardımseverlik duygularının ne kadar güçlü olabileceğinin bir kanıtıydı.

Sayfalar: 1 2